Titan Anode
Wat ass Titan Anode
Titananode, genannt Mixed Metal Oxid (MMO) Elektroden, och Dimensionally Stable Anodes (DSA) genannt, sinn Apparater mat héijer Konduktivitéit a Korrosiounsbeständegkeet fir als Anoden an der Elektrolyse ze benotzen. Si gi gemaach duerch Beschichtung vun engem Substrat, sou wéi pure Titanplack oder erweidert Mesh, mat verschiddenen Arten vu Metalloxiden. Een Oxid ass normalerweis RuO2, IrO2 oder PtO2, wat Elektrizitéit féiert an déi gewënschte Reaktioun katalyséiert wéi d'Produktioun vu Chlorgas. Dat anert Metalloxid ass typesch Titandioxid dat d'Reaktioun net féiert oder katalyséiert, awer méi bëlleg ass a Korrosioun vum Interieur verhënnert.
Uwendung vun Titan Anode
Uwendungen enthalen d'Notzung als Anoden an elektrolytesche Zellen fir fräi Chlor aus Salzwaasser a Schwämm ze produzéieren, an der Elektrowinning vu Metaller, bei der Fabrikatioun vu gedréckte Circuitboards, Elektrotinning an Zink Elektrogalvaniséierung vu Stol, als Anoden fir kathodesche Schutz vu begruewe oder ënnerierdesche Strukturen, asw. .
Geschicht vun Titnaium anode
Den Henri Bernard Beer huet 1965 säi Patent op gemëschte Metalloxidelektroden registréiert.[2] De Patent mam Numm "Beer 65", och bekannt als "Beer I", deen de Béier d'Oflagerung vu Rutheniumoxid behaapt huet, an eng löslech Titanverbindung an d'Faarf ze vermëschen, op ongeféier 50% (mat molare Prozentsaz RuO2: TiO2 50:50) . Säin zweete Patent, Beer II, [3] reduzéiert de Rutheniumoxidgehalt ënner 50%.
Iwwerpréift w.e.g. eis Titananode Klassifikatiounsprodukter wéi follegt:
