Ura ezinbesteko baliabidea da izaki bizidun guztientzat. Hala ere, planeta uraren krisia jasaten ari da, kutsaduragatik, gehiegizko erabileragatik eta ur iturri naturalak agortzeagatik. Uraren kutsadura iturri nagusietako bat industria-hondakinak ibaietara eta itsasoetara isurtzea da. Ura tratatzeko metodo elektrokimikoak gai honi aurre egiteko ikuspegi eraginkor eta jasangarri gisa sortu dira.
Ura tratatzeko metodo elektrokimikoek energia elektrikoa erabiltzen dute ura arazteko. Metodo hauek elektrodoak erabiltzen dituzte uretako kutsatzaileak desintoxikatzen dituzten erreakzio kimikoak eragiteko. Metodo elektrokimikoek ospea irabazi dute hainbat kutsatzaile kentzeko gaitasunagatik, metal astunak, konposatu organikoak eta patogenoak barne.
Ura tratatzeko metodo elektrokimiko desberdinak daude, besteak beste, elektrokoagulazioa, elektrooxidazioa eta desinfekzio elektrokimikoa. Elektrokoagulazioa koagulatzaileen sorrera sustatzen duen prozesua da, kutsatzaileei lotzen zaizkienak eta uretatik erraz kentzen diren partikula handiagoak sortzen dituzte. Elektrooxidazioak, berriz, anodoak erabiltzen ditu uretako kutsatzaileak oxidatzen dituzten espezie erreaktiboak sortzeko. Desinfekzio elektrokimikoak elektrodoak erabiltzen ditu kloroa sortzeko, hau da, uraren desinfektatzaile eraginkorrenetako bat.
Ura tratatzeko metodo elektrokimikoen abantaila nagusietako bat iraunkorrak eta ingurumena errespetatzen dutela da. Ura tratatzeko metodo tradizionalek ez bezala, produktu kimikoak erabiltzen dituztenak eta azpiproduktu toxikoak sortzen dituztenak, metodo elektrokimikoek elektrizitatea erabiltzen dute eta ez dute hondakin arriskutsurik sortzen. Gainera, metodo elektrokimikoak energetikoki eraginkorrak dira, tentsio baxuak behar baitituzte eta energia iturri berriztagarriekin funtziona dezaketelako.
Ura tratatzeko metodo elektrokimikoak arrakastaz aplikatu dira hainbat industriatan, besteak beste, elikagaien industrian, meatzaritzan eta nekazaritzan. Esaterako, elektrokoagulazioa erabili da hondakin-uretatik materia organikoa kentzeko elikagaien industrian, eta desinfekzio elektrokimikoa, berriz, nekazaritzako uretako patogenoak kentzeko.
Amaitzeko, uraren tratamendurako metodo elektrokimikoak uraren kutsadurari aurre egiteko ikuspegi jasangarri eta eraginkor gisa sortu dira. Metodo hauek elektrizitatea erabiltzen dute uretatik hainbat kutsatzaile kentzeko, hondakin arriskutsurik gabe eta energia-kontsumo txikia izan gabe. Ur garbiaren eskaria hazten doan heinean, uraren tratamendurako metodo elektrokimikoek funtsezko zeregina izango dute ur baliabideetarako sarbide iraunkorra bermatzeko.